Bij de "Rote Puhl" heeft de Enz de met beuken begroeide helling op indrukwekkende hoogte ingesneden. Hier vallen de rotsen van het middelste rode zandsteen uit het Trias op in felle oranjerode kleuren. Deze afzettingen in rivier- en deltagebieden zijn ongeveer 220 miljoen jaar oud.

De glooiende gelaagdheid van de zandsteen die zichtbaar is in het gesteente, afgewisseld met horizontale lagen en grindbanden, getuigt van de verschillende stromingsomstandigheden van het oerwater. De boogvorm is het resultaat van duizenden jaren waterinslag van de meanderende rivier de Enz.

Het oppervlak van de rotswand is nog steeds onderhevig aan constante verwering en op sommige plaatsen is het gesteente iets poreuzer. Een interessant inzicht in de bodemstructuur kan worden verkregen in het bovenste gebied. De bovengrond is hier minder dan een meter dik. Natuurlijke spleten bieden nest- en broedplaatsen voor de plaatselijke ijsvogel.

De Roter Puhl kan bijvoorbeeld worden bezocht tijdens een wandeling op het "Schluchtenpfad" van het NaturWanderPark delux of op de rondwandeling nr. 48 van het Naturpark Südeifel.